Kabardin

Kabardin

Herkomst:
Rusland

Geschiedenis en informatie:
De Kabardin staat bekend om zijn vaste tred en zijn drang tot overleven. Dit is niet verwonderlijk, zijn oorsprong ligt in Noord Kaukasie en het ras draagt daar al eeuwenlang mensen door het ruwste bergterrein.
De Kabardin is ontstaan in de zestiende eeuw, toen de paarden van steppevolkeren werden gekruist met Turkmeense, Perzische en Karabagh paarden.
De Kabardin was van oorsprong een klein paard. Kudden van deze paarden werden (en worden) in de zomer op hoge bergweiden uitgezet en in de winter wat lager. Daardoor ontwikkelde de Kabardin zich tot een typisch bergras, klein, taai, gedrongen en met een geweldig uithoudingsvermogen.
De revolutie bracht een zware klap toe aan het ras. Rond 1920 werd er geprobeerd het ras weer op peil te brengen. Men probeerde een groter paard te fokken, dat zowel geschikt was als rijdier, als voor agrarisch werk. De beste Kabardin paarden komen van de stoeterijen van Malokarasjajev en Malkin.

Uiterlijk:
Hoofd:
Lang met een ramsprofiel en puntige bewegelijke oren.
Hals:
Goed gespierd en middellang
Schouders:
Tamelijk recht, de schoft is laag
Benen:
Sterk, met goede gewrichten, goede botten en korte, rechte pijpbeenderen, hoewel de achterbenen soms sabelbenig kunnen zijn. De hoeven zijn sterk.
Manen en staart:
Meestal lang en vol
Kleur:
Voornamelijk bruin en zwart, maar andere kleuren komen ook voor
Hoogte:
rond de 1.52 meter

Beweging:
De typische bouw van een bergpaard, dragen niet bij tot snelheid, maar de gangen zijn wel in evenwicht, licht en vloeiend

Karakter en bijzonderheden:
Het dier heeft een sterk instinct. Verder is hij vriendelijk en rustig.

Gebruik:
ter verbetring van andere stallen in de streek waar het ras vandaan komt en als rij- en tuigpaard.

En verder....
Het vermogen van een Kabardin om een ruiter veilig door bergachtig gebied te dragen is legendarisch. Het dier zal zonder aarzeling zijn weg vinden over smalle rotsachtige bergpaden. Het heeft de zekerheid van een berggeit en een sterk instinct om de weg terug naar huis te vinden, zelfs in de mist of in het donker.