Kabardin

Kabardin

Soort: warmbloed
Herkomst: Noordelijke Kaukasus, Kabardin-Balkar Rusland

Over de Kabardin
De Kabardin komt uit het noordelijke deel van het Kaukasusgebergte, en is het voornaamste ras in de republiek Kabardin-Balkar. Kabardins zijn echte bergpaarden; ze staan stevig op hun benen, zijn vlug, intelligent, en hebben een aangeboren richtingsgevoel. Ze hebben veel uithoudingsvermogen: ze kunnen wel de hele dag draven. Ook kunnen ze goed in de sneeuw en water lopen. Gekruist met de Engelse Volbloed is het bovendien een uitstekend sportpaard; de Anglo Kabardin.


Karakter en verzorging
De Kabardin heeft een gewillig en slim karakter. Hij is erg gehard en wintervast en kan erg oud worden. Het liefst staat hij het hele jaar door buiten, ook in de winter, maar moet dan wel worden bijgevoerd. Hij past zich gemakkelijk aan de leefomstandigheden. Hij leeft zowel op land dat net onder de zeespiegel ligt, als hoog in de bergen.

Gebruiksmogelijkheden
Hoewel de Kabardin een licht- tot middelzwaar gebouwd trekpaard is, wordt hij meer als rijpaard gezien. In het bergachtige gebied is het een uitstekend paard voor transport, omdat hij zo vast ter been is. Verder wordt de Kabardin als renpaard gebruikt. Ook voor het veredelen van het paardenbestand in Armenië, Azerbeidzjan, Dagestan, Georgië en Ossetië wordt veel gebruik gemaakt van de kwaliteiten van de Kabardin. Het is zeer vruchtbaar ras.

Geschiedenis
Van oorsprong komt de Kabardin uit het Kaukasusgebergte in Rusland. Zoals veel Oost-Europese paarden stamt hij af van de Tarpan. Tot de Russische Revolutie bleef de Kabardin onveranderd, maar daarna werd hij met Arabieren, Karabaghs en Perzische en Toerkmeense paarden gekruist. Het moest namelijk een groter en edeler paard worden, met ruime gangen. Op twee grote stoeterijen in Rusland worden Kabardins gefokt, maar ook in landen vlakbij Rusland word hij gefokt.

Exterieur
Vreemd genoeg heeft de Kabardin veel Oosterse kenmerken: een fijne huid, wijdopen neusgaten en lange en bewegelijke oren. Erg typisch, omdat het gebied waar de Kabardin leeft juist koud is.
Hoofd en hals: Het hoofd is vrij lang, en heefd een ietwat bol profiel. De kaken zijn duidelijk zichtbaar, en de ogen zijn vrij klein. De oren zijn vrij lang en beweeglijk, en dicht bij elkaar geplaatst, met naar binnen gedraaide punten. De hals is goed gespierd en van gemiddelde lengte.
Lichaam: De schouders zijn massief en steil en de rug is recht.
Hoeven en benen: Het paard staat stevig op de korte benen. De voorbenen zijn gespierd zonder verdikkingen en de achterbenen zijn sabelvormig. De hoeven zijn sterk waardoor het paard zonder hoefijzers kan werken op ruwe bodem.
Kleur: De Kabardin is voskleurig, bruin en zwart, heel soms een donkere schimmel, maar nooit echt wit.
Stokmaat: De stokmaat van de Kabardin ligt tussen de 1.47 en de 1.55 meter hoog.

Invloeden
Mongoolse wilde paard
Toerkmeense paard
Arabier

Bron:
- Multimedia Paarden, Inroads Interactive
- CD-Rom "Alles over Paarden", Denda Multimediawww.denda.nl
- Paarden Herkennen, Jane Starkey, uitgeverij Thieme
- De Paardenrassen Encyclopedie, Susan McBane, uitgeverij Librero