Engelse Volbloed

Engelse Volbloed
Herkomst
De Engelse Volbloed komt, zoals de naam al doet
vermoeden uit Engeland.

Geschiedenis en informatie
De Engelse Volbloed is een heel belangrijk
paardenras. Het ras werd oorspronkelijk zuiver
voor de renbaan gefokt, ter vermaak van het Britse
Koningshuis en de adel. Later werden de
paardenrennen en het gokken erbij steeds
populairder bij de gewone mensen en nu komt de
Engelse Volbloed vrijwel overal voor.

Hendrik de VIII zette het proces in gang in de
zestiende eeuw toen hij de beroemde koninklijke
stallen in Hampton Court oprichtte. Elizabeth I,
zijn dochter, stichtte later ook nog een stoeterij in
Stafforshire. Beide koninkrijken haalden paarden
uit Spanje en Italie en kruisten ze met inheemse
rassen. Veel edellieden gingen paarden fokken voor
de rennen en zonden mensen naar het vasteland om
goede paarden te zoeken. De Engelse Volbloed stamt
verder af van paarden die in de zeventiende en
achttiende eeuw in Engeland ingevoerd werden vanuit
het Midden Oosten.

De paarden die als voorvaders van het ras worden
gezien zijn, Byerley Turk, Godolphin Arabian en Darley
Arabian. Waarschijnlijk was alleen Darley Arabian
een echte de Arabier, de andere waren een
Toermeens paard en een Berber.
Byerley Turk:
Dit paard werd in 1684 veroverd door kapitein
Byerley, in de slag bij Boyne in Budapest.
Kapitein Byerley gebruikte hem nog als
dienstpaard daarna werd het paard als
dekhengst mee naar Engeland genomen.
Zijn achterkleinzoon Tatar verwekte
Herod, een van de belangrijkste stamhengsten
uit de geschiedenis van de Volbloed.
Darley Arabian:
Dit paard werd geboren in 1700, hij werd
gekocht door Thomas Darley en naar
Engeland gestuurd vanuit de Syrische
havenstad Aleppo. Darley Arabian was een zuivere Arabier.
Hij had een stokmaat van 1.52 meter en hij had een bruine
kleur, verder is hij meer dan 30 jaar oud geworden. Hij was de
grondlegger van de Eclipse lijn. (Eclipse was een van de beste
renpaarden allertijden).
Goldolphin Arabian:
Dit paard werd in 1724 in Yemen geboren en via Syrie naar
Tunis gebracht. Later werd hij door de Bei van Tunis aan de
koning van Frankrijk geschonken. Temperament werd daar bij
paarden niet op prijs gesteld en het dier kwam voor de waterkar
terecht. Hij trok door zijn slechte toestand de aandacht van
Edward Coke uit Derbyshire en deze kocht hem voor 75 franc.
Hij importeerde hem naar Engeland. Uiteidelijk
kreeg Lord Godolphin hem en werd hij de
grondlegger van de Matchem lijn.
De Herod-,Eclipse-,Matchem- en Highflyer
(een zoon van Herod) lijnen waren de
belangrijkste in de geschiedenis van de
Engelse volbloed

In 1791 verscheen de eerste poging tot een
algemeen stamboek. Hierna volgden nog een
aantal publicaties, tot in 1808 het eerste deel
van het General Studbook uitkwam. Het bevatte
ee lijst van de fokmerries en hun nakomelingen
en vervolgens de bijzonderheden wat betreft
de afstamming en mogelijke veranderingen
van eigenaar. Een paard wordt ingeschreven als
volbloed, wanneer beide ouders in het General,
of in een gelijkwaardig stamboek staan. Het
General Studbook is een voorbeeld geweest
voor alle tegenwoordige stamboeken. In
tegenstelling tot de meeste andere rassen is
de Volbloed vaak niet gefokt op de hand van
bouw, maar op de hand van prestaties.

Uiterlijk
In het algemeen is de Engelse Volbloed een
sierlijk gebouwd paard, met een krachtig en
gespierd lichaam
Hoofd:
Het hoofd is recht smale, elegant en edel.
De ogen zijn groot en hebben een speurende,
intelligente blik. De neusgaten kunnen wijd
opengesperd worden, zodat er veel lucht
opgenomen kan worden. De oren zijn
middelmatig tot lang, fijngevormd en
bewegelijk.
Vacht en kleur:
Omdat de voorouders uit warme landen
afkomstig waren, heeft de volbloed een fijne,
dunne vacht. De kleuren zijn bruin, vos,
schimmel en soms zwart. Witte aftekeningen
op benen en hoofd zijn toegestaan, maar op
het lichaam niet.
Huid:
Zeer dun, met duidelijk zichtbare aders.
Hals:
Trots gebogen
Schoft en schouders:
De schoft is vaak hoog, de schouders zijn
groot en gespierd.
Rug:
Kort en gespierd
Hoeven:
De hoeven horen goed gebouwd en stevig te
zijn, in de praktijk is dit echter vaak niet zo,
veel volbloeden hebben slecht broos
hoorn, lage verzenen en vlakke zolen.
Ribbenkast:
De ribbenkast moet diep en rond zijn, om het
hart en de longen voldoende plaats te kunnen
bieden.
Benen:
Verfijnd, hard en droog.
Achterhand:
Sterk, gespierd en goed geproportioneerd.
De achterhand kan soms afhangend of plat
zijn. De afstand tussen heup,
achterkniegewricht en hak is ideaal om een
zo groot mogelijke stuwkracht te kunnen
ontwikkelen.
Hoogte:
Meestal tussen de 1.57 en de 1.68 meter.

Beweging:
Door zijn bouw heeft de Engelse volbloed
een lange stap, een lange, vlakke draf en
een geweldig galoppeer- en springvermogen.
Ze zijn bijzonder snel.

Karakter en bijzonderheden:
Het temperament van de volbloed is nog
moeilijker en een stuk minder gelijkmatig dan
dat van de Arabier. Het is dan ook beslist geen
paard voor beginners. Maar aan de andere
kant is de volbloed een zeer moedig en
gevoelig paard dat alles doet voor degene
die hij vertrouwd. De Volbloed komt echt
over de hele wereld voor, van China tot
de VS. Het ras past zich dan ook aardig aan
aan het klimaat waarin hij leeft, maar hij
heeft wel bescherming nodig tegen kou en
nattigheid. Verder hebben ze vaak veel eten
nodig om in een goede conditie te blijven.
Een andere bijzonderheid is dat het ras
bewust zo gefokt is dat het vroegrijp is en al
op jonge leeftijd ingezet kan worden op
rennen

Gebruik:
De Volbloed is ingezet voor de verbetering
van veel andere rassen. Tegenwoordig zie je
het ras niet meer alleen op de renbaan, maar
ook op de vlakkebaanraces, steeple chase,
springwedstrijden, military's,
dressuurwedstrijden en jachten.

Afstamming:
Toerkomaners
Arabieren
Berbers
Inheemse Britse paarden
Geïmporteerde Britse paarden