De Groninger, veelzijdig koelbloedig oer-hollands paard

De Groninger, veelzijdig koelbloedig oer-hollands paard


Het Groninger paard behoort tot de zeldzame huisdierrassen in ons land. In de jaren zestig werden er in Nederland nog overal Groninger paarden gebruikt, maar in de zeventiger jaren nam hun aantal snel tijd af. Gelukkig heeft een aantal liefhebbers dit bijzondere ras gered van de ondergang, het Groninger paard is bezig met zijn terugkeer.

In 1982 richtte een 25 tal liefhebbers de vereniging ¨Het Groninger paard¨ op. Doel was het terugfokken van het Groninger paard. Er waren toen maar enkele merries beschikbaar en er was maar één hengst die voor dekking in aanmerking kwam. In 1985 werd de vereniging ¨Het Groninger paard¨ erkend bij koninklijk besluit en in 1995 erkend als oorspronkelijk stamboek volgens de regels van de Europese unie. Het aantal Groninger paarden is de laatste jaren sterk toegenomen, men beschikt nu over 15 goedgekeurde hengsten en er zijn ongeveer 200 merries ingeschreven in het stamboek. Ook het aantal leden van de vereniging is gestegen naar ruim 300.

Het Groninger paard is een sterk warmbloed paard. Hij is gehard in ons klimaat en daardoor zeer sober te houden. Een Groninger kan tegen een stootje. De hals is gespierd, met een sprekend hoofd, een schuine schouder, de middellange sterke rug en een brede zwaar gespierde romp met een goed ontwikkelde achterhand. Het beenwerk is massief met korte platte pijpen. De hoeven zijn hard en ruim. Beengebreken komen bij dit paardenras zelden voor. De gangen zijn ruim, energiek en vlot. Ze hebben een groot uithoudingsvermogen. Bruin en zwart wordt het meest gezien met weinig aftekeningen. Eigenschappen die garant staan voor het veelzijdig gebruik van dit oer Hollandse paardenras.

Als je een Groninger ziet staan zou je denken nou daar zit niet veel in, zo rustig is hij in de omgang. Eenmaal aan het werk ontpopt zich een energiek paard wat doordouwt en uitblinkt in werklust. Toch blijft de krachtpatser braaf in de omgang, ze zijn koel en niet zo gauw uit het veld te slaan, vandaar ook dat veel politiepaarden vaak Gronings bloed voeren. Een mooi voorbeeld is ook de demonstratiegroep Historie Artillerie, daar worden veel Groningers onder zadel gereden, de groep schiet tijdens demonstraties kanonvuur af vlak naast de paarden. De dieren geven geen krimp ... Door zijn rustig temperament is het paard zeer geschikt voor recreatief gebruik. Een paardenliefhebber met weinig tijd om een paard dagelijks te trainen zou eens aan dit ras kunnen denken.



Al wordt het maar af en toe gebruikt, het paard blijft gewillig en hanteerbaar. Een prettig vooruitzicht als je lekker ontspannen met je paard om wilt gaan. Die rust maakt het paard tot een volmaakt koetspaard. En niet alleen de rust, ook de uitstraling, zijn werklust, zijn economische gangen en uithoudingsvermogen leveren een perfecte combinatie. Niet alleen voor de recreatiemenner maar ook in de wedstrijdsport zijn deze eigenschappen een must.

Steeds meer zie je Groninger opduiken in de wedstrijdsport en dan vooral in de dressuur. Zijn gangen zijn soepel en ruim. De uitstraling en het gemak waarmee hij te beleren is maakt het een prima dressuurpaard. Starten op Z-niveau is geen uitzondering. Wereldwijd lopen Groningers in de dressuur. In de VS rijdt Patty Mayer met Exakt, een 100% Groninger, op olympisch niveau en dit niet zonder succes. Een oudere Groninger is te herkennen aan het brandmerk wat bestaat uit een gekroond klaverblad met de twee laatste cijfers van het levensnummer. Het brandmerk toont de raseigenheid naar buiten. Tegenwoordig worden de paarden gechipt maar de veulens worden wel geschetst.

Ik ga op zoek naar de Groninger paarden in ons land en beland in een mooi Gronings landschap tussen Onstwedde en Vlagtwedde namelijk in het prachtige plaatsje Smeerling. Bij een authentieke Groninger boerderij grazen een aantal merries met hun veulens. Ik waan me even terug in de tijd, koeien en paarden in een weide vol paardenbloemen links en recht oude boerderijen. Het verkeersbord in de verte verraad dat we in 2003 leven.

De boerderij behoort aan de vereniging van natuurmonumenten. Wim Oosting beheert daar het begrazingsproject. ¨Als je kiest voor begrazen rondom een Groningse boerderij dan denk je meteen, hier horen Groninger paarden. Twee vliegen in een klap, ze staan mooi hier in het landschap en doordat we ook fokken met de paarden breiden we het bestand van het Groningse paarden uit. We fokken bewust op het oude type. Een beetje zwaarder dan het rijpaard type. Aldus Wim Oosting. Wim is net als natuurmonumenten erg enthousiast over het ras. Zij vinden vooral het karakter, de hardheid en de soberheid een groot voordeel van dit paard.



De merries laten zich bewonderen maar worden er niet koud of warm van, ze grazen rustig door. De veulens echter vinden het bezoek wel heel erg interessant en besnuffelen met grote overgave onze jassen. Maar toch geen schrikachtig gedrag, nee, ze lopen kalm om ons heen totdat moeder besluit om wat verderop te gaan grazen. En ja, moeder is toch altijd het veiligst zeker als je nog maar net twee dagen jong bent. Ik wil actie en we besluiten de dekhengst Eros van Wim te bekijken. De jonge hengst laat zich graag opjagen en laat mooie gangen zien, hij is speels en hangt de clown uit maar is even later weer de rust zelve en laat zich uitgebreid knuffelen. Gewillig laat hij zijn halster weer aan doen en ik verwonder mij over het makke lammetje wat daarna naast Wim mee stapt naar de stal. Is dit die hengst die trots de wei door danste en brieste om maar vooral heel erg mooi te lijken ...

Om Groningers onder zadel en in het tuig te ontmoeten rij ik naar het dorpje Wiessel, bij Apeldoorn. Daar wacht mij een rit op originele sleepkar (een wipkar in het Gronings) met de dekhengst Mats ervoor. De eigenaar van Mats is de hengstenhouder Frans de Bruijn en moge het nog niet duidelijk wezen, hij is een groot liefhebber van het Groningerpaard. Vroeger werkte hij met dit paardenras op het land, nu heeft hij de Groninger puur voor zijn plezier. Met hulp van Janneke, Leonie en Renate worden zijn paarden zowel onder zadel als voor de wagen beleerd. De dekhengst Mats wordt van stal gehaald. Een stevige jongen met een echte dikke hengsten hals die groter oogt dan hij werkelijk is. Een echte hengst die zich graag laat horen en zien. Toch staat hij rustig als het tuig wordt opgedaan. En dat terwijl het nu nog maar voor de vierde keer is dat hij wordt ingespannen ...

Een totaal ander type hengst gaat onder zadel mee. Alderik een rijpaardtype hengst die er duidelijk zin in heeft. En ook weer in de omgang rustig en afwachtend. Alderik is duidelijk pittig in het bos en Janneke heeft haar handen vol. De hengst toont zich prachtig op die manier. Alderik wil voorop lopen en niet naast de kar. Toch is de hengst verder braaf en schrikken komt niet in hem op. De Groninger is echt koel in de kop ... We rijden door de prachtige bossen van de Kroon domeinen. Fris groen en modderige paden. Het miezert, Hollandser kan het niet en we worden nat. De paarden snuiven en hebben er zin in. Ik laat mijn gedachten gaan en kom tot de conclusie dat het Groninger paard de aandacht moet krijgen dat het verdiend. Deze nuchtere Hollandse viervoeter is gelukkig op tijd van de ondergang gered!

De Groninger is te vinden op het internet op www.hetgroningerpaard.nl .

Lucienne Croezen

Bron: DierenNieuws