Beginnen met een uitgekoerste Volbloed

Beginnen met een uitgekoerste Volbloed

Een uitgekoerst renpaard kan nog heel goed een nieuwe start in het leven maken, wanneer het paard door de juiste ruiter hertraind wordt.

De meeste renpaarden worden altijd gereden zoals het paard hierboven staat afgebeeld, met een trainings- of renzadel, een martingaal en een hoge Engelse neusriem. De paarden worden elke morgen uitgereden, ofwel op de trainingsbaan, ofwel in het bos of een rustige rit in stap ter ontspanning. Sommige stallen maken ook gebruik van stapmolens of longeercirkels.

De jonge renpaarden worden vrijwel zonder uitzondering als jaarling zadelmak gemaakt en als tweejarige in rentraining genomen. Niet alle tweejarigen verschijnen ook op de baan. Sommige paarden zijn nog niet rijp genoeg op hun tweede levensjaar, hebben nog niet genoeg spieren of zijn nog niet genoeg ontwikkeld. Vooral grote paarden kunnen nogal veel problemen hebben met hun lichaam.

Renpaarden worden over het algemeen gereden door kleine, lichte mensen in renzit.



Ze zijn niet gewend aan been-, zit- of teugelhulpen zoals dat gebruikelijk is bij rijpaarden. Renpaarden worden altijd gestimuleerd in hun drang naar voren en dat is een van de eerste dingen die naar voren komen bij het omscholen van renpaarden naar rijpaarden. Ook is het op maat maken van de teugels een teken om harder te gaan, aangezien de jockey weinig andere hulpmiddelen heeft om dit aan zijn paard duidelijk te maken. Met zulke korte beugels immers zijn beenhulpen niet aan de orde.

Renpaarden zijn in feite goed opgevoede paarden, ze hebben geleerd om netjes stil te staan met poetsen, ze zijn gewend aan trailers en vrachtwagens. Ook zijn ze gewend gereden te worden en hebben ze kennisgemaakt met grote aantallen publiek, drukte en allerhande bezigheden. Ze worden na elke training van top tot teen afgespoten en gewassen.



Het probleem begint vaak dan ook pas als de paarden verhuisd zijn naar een nieuwe omgeving. In eerste instantie zal het paard nog wat moeten wennen en daardoor misschien wat timide overkomen. Omdat het meestal gewend is aan nieuwe stallen, zal het ook niet meteen de eerste dagen problemen geven. Pas wanneer het paard merkt dat de nieuwe routine wel heel anders is dan wat het gewend was en er ook allerlei nieuwe dingen gevraagd gaan worden, waar het niet meteen raad mee weet, komen de eerste strubbelingen.

Er wordt niet meer gereden met trainingszadel, maar met een rijzadel. Degene die opstijgt doet dat zonder 'leg-up' en hangend aan een beugel... het paard moet wennen aan de kleine ruimte van de rijbak, het vraagt zich af hoe het veilig die bochten doorkomt met dat gewicht op z'n rug! En het gewicht van de nieuwe ruiter is over het algemeen ook wel even iets meer dan de lichte jockeys die het paard tot dan toe gewend was.

De ruiter wil aanleuning en geeft been... dat is reden genoeg voor paniek. Iemand die gewend is aan het rijden van Volbloeds zal over het algemeen het paard snel gerust kunnen stellen en omscholen, maar wat te doen als je helemaal niets weet van Volbloeds en de rensport en bij toeval een Volbloed hebt gekocht?

Hou in de gaten dat deze jonge paarden gewend zijn aan veel beweging en zie ze niet als een doorsnee jong rijpaard dat net begint. Hoe meer beweging hoe beter. De inspanning op de renbaan is natuurlijk ook niet te vergelijken met de zwaarte van dressuur- of springtraining, het vergt een heel andere manier van bewegen. Ook heeft een jonge Volbloed zich al heel wat maniertjes eigen gemaakt tijdens de rentraining, het is dus geen blanco bladzijde!



Op de baan wordt renpaarden geleerd om het bit aan te nemen en steun te zoeken op de hand, deze manier van rijden verschilt dag en nacht met de methode waarmee rijpaarden worden gereden. Dat een Volbloed dus anders reageert op teugelhulpen spreekt voor zichzelf.

De beste manier om aan elkaar te wennen is dingen niet willen overhaasten. Verzorg het dier elke dag zelf, laat het wennen aan je stem en geef het elke dag zelf beweging. In het begin is het handig om veel te longeren. Dit maakt dat je zelf het paard leert kennen, maar ook leert het paard jou kennen. Zorg dat voordat je er voor het eerst op gaat, het paard lekker los is en ontspannen door het elke keer kort te longeren. Hou rekening ermee dat het paard in paniek kan raken door de onbekende hulpen en verdeling van het gewicht op z'n rug.

Begin met eenvoudige dingen als stappen en draven. Stappen is niet voor alle renpaarden rustgevend, draven lost meestal de spanning op. Een drukke Volbloed komt bijna altijd tot rust door ontspannen naar voren te draven. De teugels opnemen en vasthouden in stap, maar ook in draf, verergert het probleem van een opgewonden paard! Natuurlijk is het niet slim om op een onbekend paard met lange teugel te gaan zitten, maar er zijn genoeg tussenvormen waarbij je het paard alle bewegingsvrijheid gunt, terwijl je het toch onder controle kan houden.

Rijd die eerste keer gewoon wat grote cirkels in de baan en als het niet goed voelt, sla dan de galop gewoon over. Galopperen hoeft een renpaard in elk geval niet meer te leren dat gaat vanzelf wel als je eraan toe bent!