Zweedse Warmbloed

Zweedse Warmbloed
Herkomst:
Zweden

Geschiedenis en informatie:
In de Zuid Zweedse provincie Skane, werden al in de twaalfde eeuw paarden gefokt. Aartsbisschop Absalon haalde daar de rijdieren voor zijn cavalerie vandaan.
Halverwege de 17e eeuw stichtte Karel X van Zweden de koninklijke stoeterij in Flyinge, om paarden te fokken voor de koninklijke stallen en het leger. In de loop van de tijd werd door verschillende rassen, zoals de Trakehner, de Hannoveraan, de Frederiksborg, de Holsteiner, de Arabier, de Oldenburger en de Engelse volbloed. te kruisen een eersteklas cavaleriepaard verkregen. Er werd vooral gekruist met de Trakehner en de Hannoveraan.
Officieren van de Zweedse cavalerie hebben met Zweedse paarden geweldige successen behaald op Olymipisch niveau. Dat deden ze in de disciplines dressuur, springen en military, zowel voor als na de eerste wereldoorlog. Na de Tweede Wereldoorlog kocht het leger veel Zwitserse paarden, waarvan enkelen beroemd werden in de dressuur.
Toen door de mechanisatie de paarden voor de cavalerie overbodig werden, gingen de Zweden zich richten op het fokken voor recreatie en sport. Daarbij wordt gebruik gemaakt van keuringen voor dekhengsten. Ze moeten een prestatietest afleggen, krijgen een veterinaire keuring en er wordt een rapport van hun type, bouw en gangen opgesteld. Ook worden de nakomelingen van de hengsten getest.

Uiterlijk:
Er bestaat veel variatie in het uiterlijk van dit ras, maar er zijn een aantal uiterlijk kenmerken die een Zweedse Warmbloed meestal wel heeft
Hoofd:
Meestal mooi, met een breed voorhoofd en vriendelijke intelligente ogen.
Hals:
Lang
Schouders:
Soms wat recht, afhankelijk van de bloedlijn
Kleur:
Alle effen kleuren
Hoogte:
Tussen 1.50 en 170 meter

Karakter:
De Zweedse Warmbloed staat bekend om zijn vriendelijke en intelligente karakter.

Gebruik:
Zweden is al eeuwenlang beroemd om zijn goede rij- en tuigpaarden. Het is dan ook niet verwonderend dat de Zweedse Warmbloed een grote rol speelt in de wedstrijdsport en dan met name de dressuur.

En verder....
De Zweedse paarden doen het goed in de sport. Tot de in Zweden gefokte dressuurpaarden die succes behaalden op Olympisch niveau behoorde Piaff, winnaar van individueel goud in Munchen in 1972. De stamvader van Piaff was Gaspari, die voor Zweden uitkwam op de Olympische Spelen van 1960 in Rome, in Rome won een ander Zweeds paard Wald, individueel zilver. In 1964 ging de gouden medaiile naar het paard Woermann, alweer een Zweeds paard. In 1988 werd de indiviuele bronzen medaille gewonnen door een ander Zweeds paard, Gauguin de Lully.