Knapstrupper

Knapstrupper

Soort: warmbloed
Herkomst: Denemarken

Over de Knapstrupper
De Knabstrupper is een Deens ras. Het ras bestaat al meer dan 200 jaar, maar heeft in die tijd geschommeld tussen zeer populair tot bijna vergeten ras. Het ras wordt tegenwoordig steeds populairder. De meeste Knapstruppers zijn echter niet raszuiver, en zijn kruisingen met Engelse Volbloeds of Frederiksborger.

Karakter en verzorging
Zoals bij de meeste gevlekte bloedlijnen in de verschillende rassen, is de Knapstrupper handelbaar, gewillig en snel van begrip. Hij is rustig en heeft een vriendelijk temperament.

Gebruiksmogelijkheden
Vanwege zijn opvallende kleur is het paard geliefd in het circus. Nog niet zo lang geleden werd het paard getoond in circusattractie, waarin een grote Bengaalse tijger een Knapstrupper. De paardenrug was goed beschermd, zodat de tijger de rug van het paard niet open zou krabben wanneer eraf zou glijden en zich proberen vast te klauwen. Maar ook als rijpaard bewijst het dier zich goed, evenals in showklassen waarin fokproducten getoond worden.

Geschiedenis
Gevlekte paarden werden al afgebeeld op de rotstekeningen van holbewoners, ze waren in de oudheid populair en zijn dat nu nog. In de 16e en 17e eeuw waren gespikkelde paarden populair aan de Europese hoven. De Knabstrupper is zo'n gevlekt paard en alle Knabstruppers stammen af van één merrie, Flaebehoppen (Flaebehoppen betekent Flaebes paard). De merrie werd in 1808 gekocht door de rechter Lund. De rechter kocht deze merrie van de slager Flaebe, die het paard weer van een officier uit het Spaanse leger gekregen had. Een zekere Majoor Villars Lunn, eigenaar van het Knapstrupp-landgoed en een bekend fokker van rijpaarden. Deze merrie gaf haar gevlekte vachtkleur door, toen ze met een isabelkleurige Frederiksborg gekruist werd. Het product van deze kruising, de hengst Laebehingsten, die in 1813 geboren werd, was eveneens gevlekt, met een metalige glans en werd de stamvader van de Knabstrupper. De merrie produceerde een foklijn van gevlekte paarden die later populaire circuspaarden werden. Hiermee ontstond een ras dat niet alleen opviel door zijn kleur, maar tegelijkertijd ook een taai, intelligent en handelbaar paard bleek. Zoals vele rassen die op kleur worden gefokt en geselecteerd worden, ging de kwaliteit van het ras langzaam achteruit, tot het tegen het einde van de 19e eeuw een grof, slecht geproportioneerd was. Recentere kruisingen met Engelse Volbloeden hebben tot sterke verbetering geleid.

Exterieur
Hoofd en hals: De zuivere Knabstrupper, hoewel zeldzaam, heeft een vriendelijk en intelligent hoofd, met een witte oogrok in het oog. Het hoofd is met een opvallende welving op de hals geplaatst. De oren zijn alert, de neusgaten staan open, en de iets vierkante snuit is gevoelig.
Benen en hoeven: De benen zijn goed ontwikkeld, evenals het botwerk. De benen zijn lang, de bovenbenen goed gespierd. De hoeven zijn hard, rond en vrij klein.
Lichaam: De rechte ruglijn is kenmerkend voor de Knabstrupper en trouwens ook voor de Appaloosa.
Kleur: Het meest opvallende kenmerk van de Knabstrupper is zijn gespikkelde vachtkleur. Omdat bij het fokken veel waarde is gehecht aan het behoud van deze kleur, degenereerde het ras en stierf het bijna uit.
Vacht: De manen en staart zijn dun, net zoals bij de Appaloosa.
Schofthoogte: De stokmaat van het paard is ongeveer 1.54 m.

Invloeden
Flaebehoppen
Frederiksborger
Oude Knapstrupper
Engelse Volbloed
Moderne Knapstrupper