Gelderlander

Gelderlander

Soort: warmbloed
Herkomst: Gelderland Nederland

Over de Gelderlander
De provincie Gelderland, waar de Gelderlander (ook wel Gelderse Paard genoemd) zijn naam aan dankt, staat bekend om zijn uitmuntende fokkers. De Gelderlander is een geslaagd produkt van de kruising van een inheems trekpaardenras met verschillende rassen zoals Engels Volbloeden, Volbloed Arabieren, Holsteiners, Oldenburgers, Hackney's en Friese paarden. Het Gelderse Paard werd oorspronkelijk gebruikt voor licht landbouwwerk. Het is omgevormd en wordt tegenwoordig basispaard genoemd en zoals het woord al zegt, gebruikt als rijpaard en in het aangespannen werk. Het is een veelzijdig paard dat echter niet tot de allerhoogste prestaties in staat is. Het aantal basispaarden is gering. Alleen de echte liefhebber kiest bewust voor een basispaard, in plaats van voor een gewoon rijpaard, een KWPN'er.

Karakter en verzorging
De Gelderlander is een levendig en gehoorzaam paard dat zich makkelijk aanpast.

Gebruiksmogelijkheden
Kruisingen tussen het Gelderse Paard en Engels Volbloeden hebben de beroemde F-1 producten gebracht: Paarden die uitstekend in de sport presteerden. Deze F-1 produkten staan inmiddels aan de basis van een geslaagde exterieur en sportfokkerrij: het stamboek van Koninklijk Nederlandse Warmbloed paarden.
De Gelderlander is een uitstekend tuigpaard, dat ook als springpaard minstens zoveel kwaliteiten heeft. Ook in de dressuur zijn ze terug te vinden, zelfs tot op het hoogste niveau.

Geschiedenis
Het moderne Gelderse Paard is het resultaat van kruisingen met de Norfolk Roadster en andere Europese en Russische rassen. Nadat er een vast type was ontwikkeld, is het bloed van dit ras veredeld met de Cleveland Bay, de Oldenburger, de Anglo-Normandier, de Engels Volbloed en Arabier.
Het Gelderse Paard is een goed voorbeeld van een compleet nieuw ras als resultaat van het selectief kruisen van verschillende rassen. Zo gaf de Norfolk Roadster het Gelderse paard zijn uithoudingsvermogen en zijn mooie drafactie. De Oldenburger schonk het Gelderse paard een kalm temperament, verbeterde de stokmaat en schonk het een grotere massa. De Arabier tenslotte, gaf het klasse en een goede gezondheid. Al met al is het Gelderse Paard een uniek voorbeeld van een geslaagde poging om een nieuw paardenras te scheppen.

Exterieur
De gevarieerde genetische samenstelling van het Gelderse Paard is goed aan zijn uiterlijk af te zien.
Hoofd en hals: Het hoofd van een Gelders paard is vrij gewoon en niet bijzonder mooi, maar maakt wel een intelligente indruk. Het profiel neigt naar een ramshoofd en heeft alle kenmerken van een tuigpaard. Ook de hals en de betrekkelijk lage schoft hebben dat typerende kenmerk.
Lichaam: De rug is iets langer dan bij een rijpaard gebruikelijk is. Ze is echter sterk en vertoont ook in de lendenen geen spoor van zwakte. De Gelderlander heeft een recht kruis en een hoge staartinplant. De achterhand is gebouwd op kracht wat de snelheid niet ten goede komt. De diepe koffer wijst op een groot uithoudingsvermogen.
Benen en hoeven: De benen zijn kort en sterk met een kort pijpbeen van goede omvang, dat evenals de koten van goede kwaliteit is. Het ras heeft gezonde hoeven. In tegenstelling tot vroeger heeft de huidige Gelderlander weinig behang.
Kleur: Meestal zijn Gelderse paarden voskleurig, waarbij ze vaak witte benen hebben. Ook schimmels kunnen voorkomen en in het verleden behoorde zelfs bont tot de mogelijkheden.
Stokmaat: De stokmaat kan variëren tussen de 1,55 en 1,65 meter.

Invloeden
Andalusiër
Oldenburger
Anglo-Normandiër
Oost-Fries
Hackney

Stamboek informatie
Neem voor meer informatie contact op met:
Nederlandse Vereniging van het Geldersepaard
St. Isidorusstraat 1
7039 CZ Stokkum
tel: 0314-662443